شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز            شه اندر زمان رزم را كرد ساز

         سراپرده از شهر بيرون كشيد            سپه را همه سوى هامون كشيد

         سپاهى كه خورشيد شد ناپديد            چو گرد سياه از ميان بردميد

         نه دريا پديد و نه هامون و كوه            زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

         همى راند لشكر بران سان دمان            نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

  شاهنامه فردوسی - ستایش پیامبر
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

غبار تربت ما بوی گل دهد گویی
که جای لاله ازین خاک مشک ناب دمید
«رهی معیری»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آرایشگاه

(یِ) (اِمر.) جای آرایش، مغازه سلمانی.

دیدگاهتان را بنویسید