شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

شاهنامه فردوسی - آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

گوش بگشای که بلبل به فغان می‌گوید
خواجه تقصیر مفرما گل توفیق ببوی
«حافظ»

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن شاه يمن جندل را

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن فريدون از كشته شدن ايرج‏

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آبونمان

(بُ نِ) [ فر. ] (اِ.)وجه اشتراک روزنامه، مجله، برق، تلفن و غیره، حق اشتراک (فره).

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.