شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

شاهنامه فردوسی - پيغام كاوس به زال و رستم

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

شرممان باد ز پشمینه آلوده خویش
گر بدین فضل و هنر نام کرامات بریم
«حافظ»

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

شاهنامه فردوسی – پيروزى فريدون بر ضحاك و دست يافتن بر گنجهاى آن

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به رسولى نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن زال نزديك سام نمودن چگونگى كار

شاهنامه فردوسی – پيغام كاوس به زال و رستم

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آبو

(اِ.) = آبی: نیلوفر آبی.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.