شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

شاهنامه فردوسی - رزم كاوس با شاه هاماوران

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

یوسف عزیزم رفت ای برادران رحمی
کز غمش عجب بینم حال پیر کنعانی
«حافظ»

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن زال موبدان را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یلمق

(یَ مَ) [ معر. ] (اِ.) معرب یلمه فارسی به معنی قبا. ج. یلامق.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.