شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

شاهنامه فردوسی - راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

زاهد از ما به سلامت بگذر کاین می لعل
دل و دین می‌برد از دست بدان سان که مپرس
«حافظ»

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن فريدون از كشته شدن ايرج‏

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – ستایش خرد

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن منوچهر از كار زال و رودابه‏

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یلمان

(یَ) (اِ.)
۱- لبه تیغ.
۲- ضرب شمشیر.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.