شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

شاهنامه فردوسی - آگاه شدن مهراب از كار دخترش

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

ارباب حاجتیم و زبان سؤال نیست
در حضرت کریم تمنا چه حاجت است
«حافظ»

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن منوچهر از كار زال و رودابه‏

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یکجانبه

(~. نِ بِ یا بَ) (ق مر.) یک طرفه، از یک سو.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.