شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز            شه اندر زمان رزم را كرد ساز

         سراپرده از شهر بيرون كشيد            سپه را همه سوى هامون كشيد

         سپاهى كه خورشيد شد ناپديد            چو گرد سياه از ميان بردميد

         نه دريا پديد و نه هامون و كوه            زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

         همى راند لشكر بران سان دمان            نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

  شاهنامه فردوسی - هنر نمودن زال در پيش منوچهر
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

روم به جای دگر دل دهم به یار دگر
هوای یار دگر دارم و دیار دگر
«وحشی بافقی»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یکتا

(~.) (ص مر.)
۱- تنها.
۲- بی نظیر، بی مانند.

دیدگاهتان را بنویسید