شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد
«حافظ»

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به رسولى نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن زال نزديك سام نمودن چگونگى كار

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – كشته شدن اغريرث به دست برادر

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن رستم

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یغماگر

(یَ گَ) [ تر - فا. ] (ص مر.) غارتگر، تاراج گر.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.