شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

تو با من کردی از جور آنچه کردی
من از شرم تو گفتم آسمان کرد
«هاتف اصفهانی»

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن سلم و تور از منوچهر

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – جنگ رستم با افراسياب

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یائسگی

(ئِ س) [ ع - فا. ] (حامص.) پایان دوران تولیدمثل و قطع عادت ماهانه در زنان.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.