شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

تو را آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی
که شادی جهان گیری غم لشکر نمی‌ارزد
«حافظ»

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – راى زدن رستم با كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – خوان سوم جنگ رستم با اژدها

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یازان

(ص فا.)۱ - قصدکنان.
۲- در حال اندازه - گیری.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.