شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

کدام دانه فرو رفت در زمین که نرست
چرا به دانه ی انسانیت این گمان باشد
«مولوی»

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن رستم به نزد شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن شاه يمن جندل را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یادنامه

(م ِ) (اِمر.) کتابی حاوی مقاله‌های متعدد که به یاد سال ولادت کسی، در زندگانی وی، یا پس از مرگ او نویسند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.