شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - طایر دولت اگر باز گذاری بکند

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

ز چار طاق عناصر شکست می‌بارد
میان چار مخالف به اختیار مخسب
«صائب تبریزی»

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

شاهنامه فردوسی – رزم كاوس با شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با پدرش

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – پيروز نامه منوچهر نزد فريدون

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آب طرب

(بِ طَ رَ) [ فا - ع. ] (اِمر.) شراب انگوری، آب عشرت.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.