شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

شاهنامه فردوسی - رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

مکن حافظ از جور دوران شکایت
چه دانی تو ای بنده کار خدایی
«حافظ»

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

شاهنامه فردوسی – فراهم آوردن شاهنامه

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با پدرش

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گونیا

(اِ.) ابزاری است به شکل مثلث از جنس فلز، پلاستیک یا چوب برای رسم زاویه قائمه یا آزمودن آن.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.