رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
از جملۀ رفتگان این راه دراز
باز آمده کیست تا بما گوید راز
«خیام»
(ص مف) = گورزاده:
۱- در گذشته چون زن آبستنی که زادنش نزدیک بود میمرد، او را در گور مینهادند و شخصی را روی گور میگماشتند و نی یا لولهای از درون گور به بیرون میگذاشتند تا چون کودک زاده شود صدایش از آن لوله شنیده شود و گور را بشکافند و بیرون آورند. عامه این کودکان را گورزا میگفتند و معتقد بودند که چنین کودکی کوتاه قد خواهد شد.
۲- کوتاه قد، کوتوله.
