شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

در بهای بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلستانان الغیاث
«حافظ»

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – كشته شدن ايرج بر دست برادران‏

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – آمدن زال با نامه سام نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گوتیگ

(گُ تِ) [ فر. ] (اِ.) شیوه معماری اروپای باختری از قرن ۱۲ تا ۱۶ م. که از ویژگی‌های آن تکرار عناصر بلندی ساختمان و به کارگیری تاق‌های نوک تیز و شیشه‌های پر نقش و نگار بود.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.