شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز            شه اندر زمان رزم را كرد ساز

         سراپرده از شهر بيرون كشيد            سپه را همه سوى هامون كشيد

         سپاهى كه خورشيد شد ناپديد            چو گرد سياه از ميان بردميد

         نه دريا پديد و نه هامون و كوه            زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

         همى راند لشكر بران سان دمان            نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

  شاهنامه فردوسی - داستان ابو منصور بن محمد
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

عشق و مستی را از این عالم بدان عالم بریم
در نماند هر که امشب فکر فردا می کند
«رهی معیری»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گنگ

(گَ) (ص.) خمیده، کج، کوژ (مادرزاد و غیره).

دیدگاهتان را بنویسید