شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

خانه‌آرایی نمی‌آید ز من همچون حباب
موج بی‌پروای دریای حقیقت کن مرا
«صائب تبریزی»

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به رسولى نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون منوچهر را به جنگ تور و سلم

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گلسنگ

(گُ. سَ) (اِمر.) گیاهی است که از اجتماع قارچ و جلبک بر روی سنگ‌ها بوجود می‌آید.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.