شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

دیوان حافظ - بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم
با ما به جام باده صافی خطاب کن
«حافظ»

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – پيروز نامه منوچهر نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گشتن

(گَ تَ) [ په. ] (مص ل.)
۱- دور زدن، گردیدن.
۲- تغییر کردن.
۳- شدن.
۴- جستجو کردن.
۵- گردش، سیر کردن.
۶- چرخیدن، دور زدن.
۷- مراجعت کردن.
۸- جنگ کردن، مبارزه کردن،
۹- انتقال یافتن، رسیدن.
۱۰ - زایل شدن، غروب کردن.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.