شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

شاهنامه فردوسی - فرستادن فريدون جندل را به يمن

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

صائب ز بس تردد خاطر، که نیست باد!
در خانه‌ایم و رنج سفر می‌بریم ما
«صائب تبریزی»

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – مردانگى منوچهر و سپاه او در جنگ با تور

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – هنر نمودن زال در پيش منوچهر

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – رفتن كى‏ كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گانگستر

(گِ تِ) [ انگ. ] (اِ.) هریک از اعضای یک دسته بزه کار، به ویژه دزد مسلحی که دارای همدستانی است.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.