شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

رفتن پادشاه مازندران به جنگ كی‏كاوس

چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز

سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد

سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد

نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه‏

همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان‏

شاهنامه فردوسی - تاختن سهراب بر سپاه كاوس

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رفتن پادشاه مازندران به جنگ كى‏كاوس, شاه مازندران, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیکاوس

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

دلم ز نرگس ساقی امان نخواست به جان
چرا که شیوه آن ترک دل سیه دانست
«حافظ»

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – راى زدن رستم با كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – خوان سوم جنگ رستم با اژدها

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گالن

(لُ) [ فر. ] (اِ.) مقیاس وزن برای مایعات برابر با ۴ لیتر (در کشورهای انگلیسی زبان).

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.