رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(لَ یا لِ) (ص.) کوتاه، قد کوتاه.
(تَ) (اِ.) = کتک:
۱- چوبدستی، عصا.
۲- دسته هاون.
۳- چوب گازران.
۴- ضرب (مطلق) زدن (چه با چوب و چه غیر آن)، کتک.
(کَ ثَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- بسیار از هر چیز.
۲- نام جویی در بهشت.
(اِ.) خانه‌ای که از علف و نی و چوب ساخته شود.
(اِ.) هر یک از مواردی که به طور طبیعی مثل پهن چهارپایان یا مصنوعی مثل انواع کود شیمیایی برای تقویت و رشد گیاه به طور مصنوعی به خاک اضافه می‌شود.
(دِ) [ فر. ] (اِ.) ساقط کردن حکومتی به طور ناگهانی از طریق نیروهای نظامی.
(کُ دَ رَ) (اِ.) نوعی از مرغابی.
(~.) [ ع. ] (اِ.) قاطر، فیل.
(کُ دَ) (ص.) کم عقل، کندفهم.
(دَ) [ په. ] (ص.) طفل، خردسال.
(دَ نِ) (ق.) مانند کودکان بودن مجازاً: غیرمنطقی، نامعقول.
(دَ کِ) (اِمر.) مدرسه‌ای که به تربیت کودکان (بین ۳ تا ۶ ساله) اختصاص دارد، مدرسه قبل از دبستان، پیش دبستانی.
(دَ) (اِ.) کودک بودن، زمان کودک بودن.
[ په. ] (ص.) نابینا.
(خا دَ) (مص.) (عا.) اشتباه کردن، بد فهمیدن.
(اِمر.) سراب، شوره زار.
(اِ.)
۱- جریان، بحبوحه.
۲- جریان هوا.
(اِ.) عمل خارج کردن جنین از رحم، سقط جنین.
(کُ تُ) [ انگ. ] (اِ.) نام تجاری دارویی که در پزشکی عمدتاً برای درمان بیماری‌های التهابی به کار می‌رود.
(دِ) (اِ.) جامه پشمین، گلیم، پلاس.
