رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
[ ع. کالی ء ]
۱- (اِفا.) محافظت کننده، نگاهبان.
۲- متأخر.
۳- (اِ.) بیعانه.
۴- وامی که به تأخیر افتد و در پرداخت آن درنگ شود.
(بْ) [ فر. ] (اِمر.) قطر دهانه لوله توپ یا تفنگ.
(دَ) (مص ل.)
۱- آشفته شدن، ژولیده شدن.
۲- گریختن.
(دِ) (ص مف.) درهم شده، آشفته.
(لِ) (ص.) = کالیوه:
۱- سرگشته، حیران.
۲- ابله، احمق.
[ فر. ] (اِ.) کاسه گل اضافی بر کاسه اصلی گل برخی گیاهان مانند پنیرک، میخک، توت فرنگی.
(اِ.) = کامه:
۱- مراد و مقصود.
۲- قصد، نیت.
۳- شهوت. ؛~ ِ کسی را خاریدن باعث شادکامی آن کس شدن.
(اِ.) سقف دهان.
(بَ) (ص فا.) دهنده آرزو.
(مُ) (اِمر.) = ریژوکام. ریژکام:
۱- مراد و مقصود.
۲- هوی و هوس.
۳- کام.
(گِ رِ تَ) (مص ل.) کامیاب شدن.
(بِ یَ) [ فر. ] (اِ.) اولین دوره از ادوار پنجگانه دوران اول زمین شناسی.
(ص فا.) خوش گذران.
(مَ) [ معر. ]
۱- (اِ.) آبکامه که از آن نانخورش سازند؛ کامه.
۲- کنایه از پلیدی مردم. ج. کوامخ.
(ص فا.) خوشگذران، عیاش.
(رَ) (ص مر.) برخوردار، متمتع.
(مِ تَ) (مص م.) بر هم زدن معامله، دبه درآوردن.
(مِ) [ ع. ] (ص.)
۱- درست، بی نقص.
۲- فاضل، دانا.
(مِ لَ نْ) [ ع. ] (ق.) به طور کامل، تماماً.
(مِ) [ فر. ] (اِ.) درختچه‌ای است زینتی از خانواده چای که جزو تیره پنیرک می‌باشد. برگ‌هایش بیضی و شبیه برگ چای است و گل‌هایش خوش رنگ و زیبا است. در حدود ۱۴ گونه از این گیاه شناخته شده که ...
