رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(~ صَ) (اِمر.) آهنگی است از موسیقی قدیم.
(~ طَ)(اِمر.) زه‌هایی بر دسته طنبور که با نهادن انگشت بر جای هر پرده، تغییراتی در آهنگ می‌دهند.
(~ عُ شّ) [ فا - ع. ] (اِمر.) آهنگی است از موسیقی قدیم.
(~ لِ) (اِمر.) از نواهای موسیقی قدیم.
(~ دِ) از نواهای موسیقی قدیم.
(~. کِ کِ رِ) (اِمر.) وسیله‌ای از تیغه‌های نازک خم پذیر که به وسیله ریسمان‌هایی به هم متصل شده و به پنجره آویخته می‌شود و با کشیدن ریسمان‌ها می‌توان آن را باز و بسته کرد.
(پَ) (ق مر.) پرشیب.
(پَ دَ) (اِ.) لغز، چیستان.
(پَ دِ) (ص نسب.)
۱- راز، هر چیز پوشیده.
۲- مستور، زن و دختر باحجاب.
۳- حاجب.
(پَ دِ. گَ تَ)(مص ل.)در حجاب شدن، پنهان شدن.
(پَ) (اِ.) فردوس، بستان.
(ی)(پُ) (ص مر.)دریده، بی شرم. بی حیا.
(پُ) [ معر. ] (اِ.) = پرزه:
۱- خواب مخمل، فرش.
۲- چیزی شبیه کرک که روی میوه‌هایی مانند به و هلو وجود دارد.
۳- پرهای ریز کوتاه که بر بعضی مرغان روید.
(پِ دِ) [ انگ. ] (اِ.) رییس جمهور.
(پَ) (اِ.) پرده، حجاب.
(~.) [ فر. ] (اِ.) سهم غذا مخصوص یک نفر.
(پُ)
۱- (اِمص.) پرسیدن، پرسش.
۲- (اِفا.) در ترکیب به معنی پرسنده می‌آید: بازپرس، احوالپرس.
(پِ رِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- دستگاه فشار که در صنایع سنگین و سبک مورد استفاده فراوان دارد، منگنه (فره).
۲- خبرگزاری، مرکز تهیه و انتشار خبر.
(پُ) (ص فا.) جویا، پرسنده.
(~.) (ص فا.) نک پرسا.
