رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(پُ تُ پَ) (اِمر.) آشپزی.
(پُ. کَ دَ) (مص م.) پختن.
(پُ تَ) [ په. ]
۱- (مص م.) کنایه از: آماده کردن، مهیا ساختن.
۲- (مص ل.) با - تجربه و کارآزموده گشتن.
(پَ تِ) (اِ.) پنبه.
(پُ تِ) (ص مف.)
۱- رسیده.
۲- تمام، کامل.
۳- باتدبیر، آزموده.
خوار (~. خا) (ص مر.) مفت خور، راحت طلب.
(~.) (اِمر.) شرابی که با مقداری گوشت بره بجوشانند.
(~. خا) (حامص.) مفت خوری، راحت طلبی.
(~. کَ دَ)(مص م.)۱ - کامل کردن.
۲- آماده ساختن کسی برای انجام کاری.
(پُ تَ) (اِمر.) جوشانده گیاهان دارویی برای شستشوی بدن بیمار.
(پُ تِ)(حامص.)کنایه از: کارآزمودگی و باتجربگی.
(پَ)۱ - (اِمص.) ضعیف شدن.
۲- رنجور و غمگین شدن.
۳- (ص.)پژمرده.
۴- ناقص.
(پَ) (اِ.) عشوه، ناز، خرام.
(پَ دَ) (مص م.) رنجاندن، آزرده ساختن.
(پَ دَ) (مص ل.) پژمردن. نک بخسیدن.
(پَ دِ) (ص مف.) پژمرده.
(پَ) (ص.)
۱- پهن، پخت.
۲- پراکنده، پاشیده.
۳- منتشر.
(~ُ پَ) (ص مر.)
۱- تار و مار، پراکنده.
۲- پرت و پلا.
(پَ دِ) (ص مف.) پهن شده، کوفته شده.
(پُ) (اِ.)نک خرفه.
