رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
به باغ تازه کن آیین دین زردشتی
کنون که لاله برافروخت آتش نمرود
«حافظ»
(~.) (ص مر.)
۱- تنها.
۲- بی نظیر، بی مانند.
(~. پَ رَ) (ص مر.) موحد، آن که جز خدای یگانه نپرستد.
(~.) (اِ.) جامه یک لا و بی آستر.
(~. نِ بِ یا بَ) (ق مر.) یک طرفه، از یک سو.
(~. نِ) (ص مر.) بی نظیر، فرد.
(~. دَ) (ص.)
۱- کسی که یک دست داشته باشد.
۲- یک شکل، یک جور، یک نواخت.
(~. دَ) (اِمص.)
۱- اتحاد، یگانگی.
۲- هماهنگی، یک شکلی.
(~. دَ. زَ دَ) (مص م.) (عا.) غافلگیر کردن، گول زدن.
(یَ دَ) (ص.)
۱- دورگه، انسان یا حیوانی که از دو نژاد باشد.
۲- حرامزاده.
(~. دِ لِ) (ص مر.) موافق، بی ریا.
(یَ دَ) (اِ.) آب یا هر مایع نیم گرم.
(~.) (ق.) (عا.)
۱- بی درنگ، بدون مقدمه.
۲- مستقیم.
(~.) (اِ.) اسب اصیل و خوب.
(~. رَ) (ص.) صادق، بی ریا.
(~. رَ)
۱- (ق.) یک بار، یک دفعه.
۲- (ص.) بی ریا، صادق.
(~.) (ق.)(عا.)پشت سر هم، پی درپی.
(~. شُ دَ) (مص.) کنار رفتن، برکنار شدن.
(~. کَ دَ) (مص م.) جدا کردن.
(~. س َ) (ص.) یکه سوار؛ تک سوار، یکه تاز.
(~.) (ص.) برابر، مساوی.
