رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
(~. نَ دَ) (مص م.) مواظب بودن، مراقب بودن.
(چَ مُ چَ یا چِ) (اِمر.) کنایه از: محبوب، عزیز.
(~ُ هَ چَ) (حامص.) رقابت، حسادت.
(~. پَ) (اِمر.) تعویذی که جهت دفع چشم زخم نویسند.
(~.) (حامص.) نادیده گرفتن، بخشیدن.
(~.) (ص مر.) (کن.) شرمنده، خجل.
(~. چَ) (ص فا.) کسی که از روی هوس به زنان نگاه کند.
(~. چَ) (حامص.) نظربازی.
(چَ. گَ. کَ دَ) (مص ل.) کنایه از: چُرت زدن، کمی آرمیدن.
(~. گَ تِ)(ص مف.)احول، کج نظر.
(~.) (اِمر.) نک چشم آویز.
(~. نِ) (اِمر.) خانه چشم، حفره‌ای که چشم در آن جا دارد، کاسه چشم.
(~.) (اِ.)
۱- امید.
۲- طمع.
(~.) (اِمر.) مردمک چشم. حدقه.
(چَ مِ یا چَ مَ) [ په. ] (اِ.)
۱- جایی از زمین یا کوه که به طور طبیعی آب از آن بیرون آید.
۲- سوراخ ریز.
۳- منبع، اصل.
۴- آب اندک.
۵- چیز اندک.
۶- قسم، نوع.
۷- ممر معاش.
(~.) (اِمر.) کنایه از: خورشید.
(~ خِ)(اِمر.) آب حیات، آب زندگانی.
(~.) (اِمر.)
۱- زمینی که در آن چشمه بسیار باشد.
۲- سرچشمه.
(~. ~.) (ص مر.) سوراخ سوراخ، خانه خانه، مشبک.
(~. مَ) (اِمصغ.)
۱- چشم کوچک.
۲- اشاره با گوشه چشم.
۳- عینک.
