رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
(نِ) [ هند - فا. ] (اِمر.) محل چاپ کردن، جای چاپ کردن، مطبعه.
[ هند - تر. ] (ص مر.)
۱- چاپ کننده.
۲- کارگر چاپ خانه.
[ تُر. ] (اِ.) پیک، نامه بر.
(نِ) [ تر - فا. ] (اِ.) پستخانه.
(ص.) تملق گو، چرب زبان.
(پَ دِ) (ص فا.) آن که مال مردم را به یغما می‌برد، غارت کننده.
(اِمر.) دستگاه الکترونیکی برای چاپ داده‌های کامپیوتری، پرینتر. ؛ ~ جوهرافشان چاپگری که با پرتاب ذرات جوهر بر کاغذ نقش ایجاد کند. ؛ ~ سوزنی چاپگری که در آن حرف یا نماد ماتریسی از نقاط است و ...
(دَ) [ تُر - فا. ] (مص م.) غارت کردن، تاراج کردن.
(اِ.) نام شهری در ماورالنهر که کمان و تیر آن معروف بود.
(چَ لِ) (اِ.) کفش، پاپوش.
(اِ.) حقه، نیرنگ.
(ص فا.) حقه باز، حیله گر.
(اِ.)
۱- شکاف.
۲- پاره.
۳- سفیده صبح.
۴- دریچه. ؛ به ~ زدن گریختن، فرار کردن.
(اِ.) = چک. جک: قباله باغ و خانه و مانند آن.
(دَ) (مص م.) شکافتن، دریدن، پاره کردن.
(اِصت.) نک چکاچک.
(ص مر.) دارای شکاف بسیار، پرشکاف، پاره پاره.
(کِ) (اِ.) نوکر، بنده، خدمتگزار.
(اِ.) دانه‌ای ریز و سیاه به اندازه دانه بِه که در طبِ قدیم برای مداوای چشم به کار می‌رفته‌است.
(اِ.) = چکوچ:
۱- پتک آهنگران و مسگران، مطراق.
۲- چکش.
