رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
(اِ) [ ع. ] (مص م.) همراه کردن، به همراه فرستادن، یار کردن.
(~ُ ش ِ) [ ع. ] (اِمر.) دوزخیان.
(~ُ مِ مَ نِ) [ ع. ] (اِمر.) نیکو - کاران، بهشتیان.
(اِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- فرستادن.
۲- صادر کردن حکم.
۳- بازگردانیدن.
(اَ) [ ع. ] (اِ.) جِ صدغ.
۱- بناگوش‌ها
۲- زلف‌ها، پیچه‌ها.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ صدف.
(اَ دَ) [ ع. ] (ص تف.) راست تر، راستگوتر.
( اِ ) [ ع. ] (مص ل.) پافشاری کردن.
(اِ طِ) [ ع. ] (مص ل.) بامداد شرب خوردن، صبوحی کردن.
(اِ طِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) صبر کردن،
(اِ طَ) [ معر - لا. ] (اِ.)=اسطبل:
۱- طویله.
۲- آخور.
(اِ طِ) [ ع. ] (مص ل.) یار و مصاحب یکدیگر شدن.
(اِ طَ) [ معر. ] (اِ.) استخر.
(اَ یا اُ طُ) [ معر - یو. ] نک اسطرلاب.
(اِ طِ) [ ع. اصطفاء ] (مص م.) برگزیدن.
(اِ طِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) سازش کردن، صلح کردن.
۲- (اِ.) واژه‌ای که به علت کثرت استعمال عمومی، معنایی غیر از معنای اصلی خود را شامل می‌شود.
۳- لغتی که جمعی برای خود وضع کنند و به کار برند. ...
(اِ طِ) [ ع. ] (مص م.) از بیخ برکندن چیزی را، از بن برکندن.
(اِ طِ) [ ع. ] (مص م.)۱ - نیکویی کردن، پروردن.
۲- برگزیدن.
۳- مقرب ساختن.
(اِ طِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) به هم مالیدن، به هم ساییدن.
۲- (اِمص.) مالش.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) صید کردن، شکار کردن.
