شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

رشك بردن سلم بر ايرج

بر آمد برين روزگار دراز زمانه بدل در همى داشت راز

فريدون فرزانه شد سالخورد بباغ بهار اندر آورد گرد

برين گونه گردد سراسر سخن شود سست نيرو چو گردد كهن‏

چو آمد بكار اندرون تيرگى گرفتند پر مايگان خيرگى‏

بجنبيد مر سلم را دل ز جاى گونه‏تر شد بآيين و راى‏

دلش گشت غرقه بآز اندرون بانديشه بنشست با رهنمون‏

نبودش پسنديده بخش پدر كه داد او بكهتر پسر تخت زر

بدل پر ز كين شد برخ پر ز چين فرسته فرستاد زى شاه چين‏

شاهنامه فردوسی - گرفتن قارن دژ الانان را

فرستاد نزد برادر پيام كه جاويد زى خرّم و شادكام‏

بدان اى شهنشاه تركان و چين گسسته دل روشن از به گزين‏

ز نيكى زيان كرده گوئى پسند منش پست و بالا چو سرو بلند

‏

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رشك بردن سلم بر ايرج, شاهنامه, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

دل من ز تابناکی به شراب ناب ماند
نکند سیاهکاری که به آفتاب ماند
«رهی معیری»

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن اغريرث به دست برادر

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

کیسه

(س) (اِ.)
۱- پارچه‌ای که اطراف آن را دوخته باشند تا بتوان چیزی در آن ریخت.
۲- جیب. ؛ ~ دوختن برای چیزی طمع کردن در آن چیز. ؛ از ~ی خلیفه بخشیدن کنایه از: از جیب دیگری یا به حساب دیگری بخشیدن. ؛سر ~ را شل کردن کنایه از: پول خرج کردن.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.