گفتار اندر داستان دقیقی سخن سرای

         چو از دفتر اين داستانها بسى            همى خواند خواننده بر هر كسى‏

         جهان دل نهاده بدين داستان            همان بخردان نيز و هم راستان‏

         جوانى بيامد گشاده زبان            سخن گفتن خوب و طبع روان‏

         بشعر آرم اين نامه را گفت من            ازو شادمان شد دل انجمن‏

         جوانيش را خوى بد يار بود            ابا بد هميشه به پيكار بود

         برو تاختن كرد ناگاه مرگ            نهادش بسر بر يكى تيره ترگ‏

         بدان خوى بد جان شيرين بداد            نبد از جوانيش يك روز شاد

         يكايك ازو بخت برگشته شد            بدست يكى بنده بر كشته شد

         برفت او و اين نامه ناگفته ماند            چنان بخت بيدار او خفته ماند

         الهى عفو كن گناه و را            بيفزاى در حشر جاه و را