شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

با دلارامی مرا خاطر خوش است
کز دلم یک باره برد آرام را
«حافظ»

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن رستم به نزد شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن كاوس با رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – هفت خوان رستم

شاهنامه فردوسی – هنر نمودن زال در پيش منوچهر

شاهنامه فردوسی – رزم كردن رستم با سه شاه و رها شدن كاوس از بند

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آنسیکلوپدی

(لُ پِ) [ فر. ] (اِ.) = انسیکلوپدی: دایره المعارف، کتابی که تمام لغات و اصطلاحات علمی و ادبی یک زبان به ترتیب حروف هجا در آن نوشته شده‌است.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.