شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

شاهنامه فردوسی - گفتارى در بخت زال در نزد ستاره ‏شناسان

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

پر می‌زند از شوق لبش طوطی جانم
آری چه کنم چون شکرستان من آنجاست
«خواجوی کرمانی»

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن رستم

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – ستایش پیامبر

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – رزم افراسياب با نوذر ديگر بار

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آنارشی

[ فر. ] (اِ.)۱ - اغتشاش، هرج و مرج، بی نظمی، بی سروسامانی.
۲- خودسری مردم، وضع مملکتی که قانون نداشته باشد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.