شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

کسی را دل مگر از سنگ باشد
که بگذارد کسی دلتنگ باشد
«صابر همدانی»

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – خوان دوم يافتن رستم چشمه آب

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آمیختن

(تَ) [ په. ] (مص م.)
۱- درهم کردن یا شدن، مخلوط کردن یا شدن.۲ - معاشرت.
۳- همخوابگی.
۴- جفت گیری.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.