شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

باده نتواند برون بردن مرا از فکر یار
دست دایم چون سبو در زیر سر باشد مرا
«صائب تبریزی»

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن رستم به نزد شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – جنگ رستم با افراسياب

شاهنامه فردوسی – پيغام فرستادن كاوس به نزديك قيصر روم و افراسياب‏

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – راى زدن سام با موبدان بر كار زال

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آقطی

[ معر. ] (اِ.) = اقطی. اقتی: گیاهی از تیره بداغ‌ها که به طور خودرو در نواحی شمال ایران می‌روید و گل‌های آن سفید و معطر و مغز ساقه اش نرم است. و برای تهیه مقاطع گیاهی در آزمایشگاه‌ها به کار می‌رود؛ بیلسان، بیلاسان، شبوقه، خمان کبیر، یاس کبود و پلم نیز گفته می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.