شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

شاهنامه فردوسی - تباه شدن روزگار جمشيد

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد
نیت خیر مگردان که مبارک فالیست
«حافظ»

دیوان حافظ – در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

شاهنامه فردوسی – ستایش پیامبر

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون جندل را به يمن

شاهنامه فردوسی – هفت خوان رستم

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آقا

[ مغ. ] (اِ.)
۱- برادر بزرگتر، برادر مهتر.
۲- امیر، ارباب، سرور، رییس.
۳- عنوانی است که برای احترام و تفخیم به اول یا آخر اسم کسی می‌افزایند: آقامحمد، محمدآقا. ج. آقایان.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.