شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

شب‌نشینان عاشق افسانه‌های زلف تو
صبح خیزان واله چاک گریبان تواند
«صائب تبریزی»

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

شاهنامه فردوسی – داستان ابو منصور بن محمد

شاهنامه فردوسی – رزم سهراب با گردآفريد

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن كاوس نزديك شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آجیل

(اِ.) میوه خشک مرکب از پسته، بادام، فندق، تخمه و مانند آن. ؛ ~ مشکل گشا آجیلی مرکب از هفت جزء (پسته، فندق، مغز بادام، نخودچی، کشمش، خرماخارک، توت خشکه) که برای رفع مشکل نذر کنند و بخرند و میان هفت نفر متدین تقسیم کنند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.