شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم
مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد
«حافظ»

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن مهراب از كار دخترش

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آجر نسوز

(~ ِ نَ) (اِمر.) نوعی از آجر که از اکسید منیزیوم و برخی از سیلیکات‌های دیرگداز ساخته می‌شود و در مقابل حرارت مقاومت دارند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.