شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

در این چمن گل بی خار کس نچید آری
چراغ مصطفوی با شرار بولهبیست
«حافظ»

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن رستم

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – كیكاوس

شاهنامه فردوسی – جنگ نوذر با افراسياب سديگر بار

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – كشته شدن ايرج بر دست برادران‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آتش نشانی

(~. نِ) (اِ.) اداره و سازمانی که کارش فرونشاندن حریق است.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.