شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

شاهنامه فردوسی - گرفتن شاه هاماوران كاوس را

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهار عشق
همچون بنفشه سر به گریبان کشیده‌ام
«رهی معیری»

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – خوان ششم جنگ رستم و ارژنگ ديو

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به يارى مهراب

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به نزديك پدر خود

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یلوه

(یَ وِ) (اِ.) مرغ کوچکی که می‌گویند در اثر باران به وجود می‌آید.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.