شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

شاهنامه فردوسی - به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش
که سیر معنوی و کنج خانقاهت بس
«حافظ»

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

شاهنامه فردوسی – فراهم آوردن شاهنامه

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن زال نزديك سام نمودن چگونگى كار

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با سهراب

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یکران

(~.) (اِ.) اسب اصیل و خوب.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.