شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

شاهنامه فردوسی - رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

بنال بلبل اگر با منت سر یاریست
که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاریست
«حافظ»

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن مهراب بر سيندخت

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به نزديك پدر خود

شاهنامه فردوسی – هفت خوان رستم

شاهنامه فردوسی – مردانگى منوچهر و سپاه او در جنگ با تور

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یک سره

(~. سَ ر) (ق مر.)
۱- سراسر، از ابتدا تا انتها.
۲- به کلی، تماماً.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.