شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

قبله‌ام رو به دو چشمان سیاه تو شده
پلک بر هم مَنِه ای دوست که گمراه شوم
«احسان فقیه»

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – خوان سوم جنگ رستم با اژدها

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با پدرش

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یتاق

(یَ) [ تر. ] (اِ.) کشیک، نگهبانی.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.