شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

سر عاشق که نه خاک در معشوق بود
کی خلاصش بود از محنت سرگردانی
«حافظ»

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

شاهنامه فردوسی – پيروزى فريدون بر ضحاك و دست يافتن بر گنجهاى آن

شاهنامه فردوسی – نامه كاوس به رستم و خواندن او از زابلستان‏‏

شاهنامه فردوسی – باز آوردن رستم كاوس را

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن مهراب بر سيندخت

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن كاوس نزديك شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – خوان ششم جنگ رستم و ارژنگ ديو

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یازه

(ز) (اِمص.)
۱- خمیازه.
۲- کشش، لرزه.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.