شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

یا رب این بچه ترکان چه دلیرند به خون
که به تیر مژه هر لحظه شکاری گیرند
«حافظ»

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – آمدن تهمينه دختر شاه سمنگان به نزد رستم‏‏‏

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

شاهنامه فردوسی – كشته شدن اغريرث به دست برادر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى زوطهماسپ

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یازده

(دَ) [ په. ] (اِ.) عدد اصلی بین ده و دوازده، ۱۱.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.