شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - همای اوج سعادت به دام ما افتد

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

کاهل روی چو باد صبا را به بوی زلف
هر دم به قید سلسله در کار می‌کشی
«حافظ»

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به نزد منوچهر

شاهنامه فردوسی – زادن سهراب از مادرش تهمينه‏

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

شاهنامه فردوسی – پيروز نامه منوچهر نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یاختن

(تَ)
۱- (مص م.) آختن، بیرون کشیدن.
۲- (مص ل.) قصد کردن.
۳- گراییدن، متمایل شدن.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.