شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

تو خانقاه و خرابات در میانه مبین
خدا گواه که هر جا که هست با اویم
«حافظ»

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن منوچهر از كار زال و رودابه‏

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن مهراب از كار دخترش

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آب شناس

(ش ِ) (اِفا.)
۱- شخصی که داند کدام جای از زمین آب دارد و کدام جا آب ندارد.
۲- آن که غرقاب و تنگ آب را از یکدیگر باز داند و راهنمای کشتی شود تا بر خاک ننشیند.
۳- قاعده دان.
۴- صاحب مهارت در علوم.
۵- حقیقت شناس.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.