شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

بار محبت از همه باری گرانتر است
وان کس کشد که از همه کس ناتوانتر است
«فروغی بسطامی»

دیوان حافظ – گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن مهراب بر سيندخت

شاهنامه فردوسی – كیكاوس

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آب جگر

(بِ جِ) (اِمر.) کنایه از: خون، خونابه (طبق طب قدیم، جگر مرکز خون است).

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.