شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

شاهنامه فردوسی - راى زدن سام با موبدان بر كار زال

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

دل کز طواف کعبه کویت وقوف یافت
از شوق آن حریم ندارد سر حجاز
«حافظ»

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

شاهنامه فردوسی – رزم سهراب با گردآفريد

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – گرفتن سهراب دژ سپيد را‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گلسنگ

(گُ. سَ) (اِمر.) گیاهی است که از اجتماع قارچ و جلبک بر روی سنگ‌ها بوجود می‌آید.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.