شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

مرا تا عشق تعلیم سخن کرد
حدیثم نکته هر محفلی بود
«حافظ»

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن سلم و تور از منوچهر

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج بسوى پدر

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – پيغام فرستادن كاوس به نزديك قيصر روم و افراسياب‏

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – رزم بارمان و قباد و كشته شدن قباد

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گلپر

(گُ پَ) (اِمر.) گیاهی دو ساله از تیره چتریان. این گیاه ساقه‌های ضخیم و برگ‌های بزرگ دارد و از برگ‌ها و جوانه‌ها و دانه‌های آن جهت ادویه استفاده می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.