شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

شاهنامه فردوسی - تاخت كردن منوچهر بر سپاه تور

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

پدر، آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل
شیشه ای بود که شد باعث ویرانی من
«پروین اعتصامی»

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن كاوس بر رستم‏‏

شاهنامه فردوسی – رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر

شاهنامه فردوسی – آفرینش کیهان

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون جندل را به يمن

شاهنامه فردوسی – هنر نمودن زال در پيش منوچهر

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

شاهنامه فردوسی – جنگ نوذر با افراسياب سديگر بار

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گل مولا

(گُ لِ مُ) (اِمر.) عنوانی است که به درویشان دهند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.